Lenge sidan eg var inne her. No er det alt 4. mars, og det snart vår. Ikkje at det er noko feil i det. Eg lengtar til dei første vårblomane,

til å bruke anna enn støvlettar,  til å ta kaffi på altanen...

Men enn så lenge lavar snøen ned, og snøen skjuler gamle synder ein ikkje fekk rydda vekk i haust. Det er tid til å lese, gjere litt handarbeid, pusle med blomane inne, og til å besøke folk. 

Katten er gamal og vil helst vere inne. Ho gjekk til døra, såg det snødde, rista seg og gjekk inn at. Hunden måtte ut eit naudsynt ærend, men det vart kort. Hundeposten blir nok lest i morgon, når veret betrar seg. Hønene er ute, og finn seg eit og anna som er dumt nok til å titte opp av jorda, eller litt av maten Gunnar gjev dei. Han mel opp eit mikter til dei kvar dag, og det blir godt teke imot. Vatn har dei inne, varmelampe og ekstra varme når det kryp ned mot -6, så dei lid ingå nød. 

Grevlingen tok 3 her i sommar, så etter det har vi verdas kortaste og sterkaste strømgjerde. Ein småfugl sette seg på gjerdet, og forsvann til dei evige jaktmarker . Gjerdet er konstruert for å kunne brukast på ei halv mil. Men vi har ikkje sett noko til grevlingen heller. Gunnar meinte, enn så tunghøyrt han er, at han høyrde eit gryl natta etter.

Vi treng heller ikkje fuglebrett lenger. Småfuglen forsyner seg frå matfatet til hønene, og det er heilt greitt for begge partar.

Men to skjorer som på ein eller annan måte kom inn i hønhuset, fekk gjennomgå...

Dei forsvant gjennom døra nesten fortare enn Gunnar fekk late opp døra