På "farmen" har vi høner. Det starta med tre kvite italienarar, som var  mitt prosjekt, og ein hane som gol så du høyrde han frå Jan Mayen til Svalbard. Dei kosa seg, gjekk tur i hagen, og etterkvart bortover gangvegen mot butikken. Kanhenda var dei misnøgd med menyen? Då vart dei gjerda inne.
Me fekk ei Plymouth rock, som hadde blitt mobba , og halta. Ho fann sin plass, og etterkvart vart ho åleine.

Hanen gol. Han gol tidleg om morgonen, sånn i  3-4 tida midtsommars, og mælet kunne vekkja daude. Sonen sov med Sov i ro i øyrene, medan me , svekka av alderdommen sov godt.
Eg tok meg ein tur til naboane og høyrde om hanen skjenerte dei, men det gjorde han ikkje, anten var dei tunghøyrte, ellers låg soverommet slik til at dei ikkje høyrde noko. Men akkurat som i  den gamle gudesegna om Balder hadde eg gløymt ein nabo, og han var verken tunghøyrt eller vennligsinna av å bli vekt på den tid som i Bibelen blir kalla den fjerde nattevakt, og kom ein dag og kravde hanen sitt hovud på eit fat. Så hanen vart revefor.

Dei kvite italienarane var gamle, og enda sine dagar på bordet til nokre serbarar i nabolaget.
Plymouth rock vart sinna og mannevond, inntil ho på ny fekk selskap. Naboen ringde frå Neroset, staden i Ringsaker som nekta å døy. Denne gongen var det ei brunspraglet høne som gjerne ville leva, men eigaren ville kunne ikkje ha henne om vinteren. Ho kom i ein pappkasse saman med ein kanin. Dei sat i kvar sitt hjørne og såg på kvarandre, like fortumla over skyssen begge to. Kanina enda i buret, ( sjå Kanin og Kanina) og høna fann plassen sin mellom dei andre.

Mannen hadde overteke ansvaret for hønene, og fekk fat i nokre Minorka til, som hadde vore burhøner og såg ut deretter. Eg skjønar kvifor det i USA er ei forrening som vil fri burhøner, og som arbeider for å gje burhøner eit godt liv på landet.
( https://www.youtube.com/watch?v=gDyEDX9SH0Y/ for interresserte)
Minorkaene fekk godt stell, vitaminer og mineral, og vart til slutt presentable. Natta før dei skulle introduserast for resten av flokken, kom grevlingen. Ingen overlevde massakren, for å sei det sånn.
Men sidan har hønene vore trygge, innom 3 trådar elektrisk gjerde.
No i vår fekk me 4 nye Isa Brown. Importert frå Vestlandet. Dei er så sosiale og trivelege. Og så kom det ny hane! ( to be continued)